توسعه فناوری نانو
فناوری نانو موج چهارم انقلاب صنعتی و پدیده‌ای عظیم است که به‌تمامی گرایش‌های علمی راه‌یافته و از فناوری‌های نوینی است که با سرعت هرچه‌تمام‌تر درحال‌توسعه می‌باشد.
ایران برای دستیابی به دانش نانو، این فناوری را متفاوت از علوم و فنون نوظهوری که معمولاً با یک‌فاصله زمانی ده‌ها ساله وارد کشور شده بودند، پیگیری کرد.
اول اسفند 1379، مرحوم دکتر ابتکار، مشاور رئیس‌جمهوری وقت، در نامه‌ای به رئیس‌جمهوری، مطرح‌شدن موضوعی جدید با عنوان فناوری نانو را اطلاع داد و خواستار بررسی این موضوع شد که نتیجه آن تشکیل ستاد ویژه توسعه فناوری نانو در شانزدهم شهریور سال 82 به ریاست معاون رئیس‌جمهوری و عضویت وزارتخانه‌های امور اقتصاد و دارایی، بهداشت درمان و آموزش پزشکی، جهاد کشاورزی، صنایع و معادن، علوم تحقیقات و فناوری، رئیس سازمان وقت مدیریت و برنامه‌ریزی کشور، رئیس دفتر همکاری‌های فناوری ریاست جمهوری و تعدادی از مدیران و محققان شد.
توسعه فناوری نانو
با تشکیل ستاد ویژه توسعه فناوری نانو، تلاش‌های کارشناسی برای تدوین سند بلندمدت توسعه فناوری نانو آغاز شد و در مرداد 1384 این تلاش‌ها با تصویب سند اول از سوی هیئت دولت به نتیجه رسید که دهم مردادماه امسال این سند ابلاغ شد.
طبق سند 10 ساله اول راهبرد آینده، ایران باید تا سال 1393، به رتبه پانزدهم دنیا در فناوری نانو دست می‌یافت و مسیر توسعه باید به‌گونه‌ای پیش می‌رفت که توسعه فناوری نانو موجب تولید ثروت و ارتقای کیفیت زندگی مردم شود.
مطابق سند راهبردی توسعه فناوری نانو، ایران باید تا سال 1393 در هر سه شاخص علم، فناوری و بازار، به جایگاه پانزدهم دنیا در فناوری نانو دست پیدا می‌کرد؛ با رصد جایگاه ایران در این شاخص‌ها مشخص‌شده بود که کشورمان به لحاظ تولید علم در
